همیشه کنکور و استرس دو تا چیز جدا نشدنی بودند و همچنان هم هستند! شاید اگه بخواهیم فقط یک مشکل رو ذکر بکنیم که همه ی بچه ها تقریبا بدون استثنا از اون شکایت دارن، همین استرس و نگرانی از وضعیت درس ها و نتیجه کنکورشون هست! توجه به همین نکته خودش خیلی میتونه مفید باشه که بدونیم این فقط ما نیستیم که استرس دوران کنکور رو تجربه میکنیم. اگر با موفق ترین افراد (مثلا رتبه های یک کنکور) هم صحبت کنید خواهید دید که در این دوران استرسی مشابه و شاید حتی بیشتر رو تجربه کردند. تفاوتی که بین آدم ها وجود داره، وجود یا نبود استرس نیست، بلکه برخورد درست با اونه. به راستی با این استرس چه باید کرد؟
واقع بین باشیم !
داشتن هدف های بزرگ بسیار مفیده ولی خیلی وقت ها میتونه کشنده هم باشه: زمانی که بدون هیچ توجهی به شرایط فعلی و توانایی هایی که داریم و مدت زمانی که پیش روی ما هست، بلندپروازانه ترین ایده آل ترین اهداف رو برای خودمون معین میکنیم که بهش برسیم و خیلی هم عجله داریم! همه ی انسان ها وقتی به اهدافشون نمیرسن دچار افسردگی و اضصراب میشن.
بنابراین بیایید و خودتون رو به این دام یعنی بلندپروازی های غیرواقع بینانه نندازید تا استرس ناشی از اون مانع رسیدن به اهداف قابل دسترس نشه! واقع بینی خیلی ابعاد گسترده ای داره ازجمله این که وقتی توی آزمون درصدهامون از خد انتظارمون خیلی پایین تر میشه، به دنبال پیدا کردن مشکل باشیم؛ مثلا اگه قسمتی از مبحث سقوط ازاد توی حرکت شناسی هست که هنوز خوب تمرین نکردیم، طبیعیه که خیلی هم خوب سوالاش رو جواب ندیم! پس نباید انتظار نداشته باشیم الان درصدکل درس فیزیکمون خیلی زیاد بشه. یا اگر شب قبل از آزمون کم خوابیدیم، عجیب نیست که آمادگی ذهنیمون سر جلسه خیلی بالا نباشه. و خیلی موارد دیگه. نکته مهمی که روی اون خیلی تاکید داریم اینه که هدف هایی رو که برای خودمون مشخص میکنیم، متناسب با خودمون و چیزی که در توانمون هست باشه و نه خیلی ایده آل تر. اما فقط همین یک نکته کافی نیست...
برنامه داشته باشیم !
شک نکنید اگه ندونید که دقیقا باید توی هر بازه ی زمانی چه کارهایی انجام بدید، هیچ کار مفیدی انجام نخواهید داد! یا حداقل خیلی کمتر از مقداری که میتونستید، به کار مفید میپردازید. دلیلش هم ساده ست؛ نمیدونید از کجا شروع کنید و تا کجا ادامه بدید و بعد از کار قبلی چه کار کنید! طبیعیه اگر باید 6 تا درس مختلف رو برای امتحان و آزمون ها آماده کنید و فقط چند روز فرصت داشته باشید، بدون داشتن یک طرح و برنامه ی مشخص تحت تاثیر حجم و سنگینی مطالب پیش رو، سردرگم بشید و دلهره و نگرانی به سراغتون بیاد. حتی اگه هدف های واقع بینانه ای دارید و برنامه ی مناسبی هم براشون تهیه کردید، باز هم یک گام خیلی مهم باقی مونده...
به شکست فکر نکنیم !
اصلا و ابدا به این فکر نکنید که ممکنه موفق نشید! بله درسته ممکنه شکست بخورید! ولی ممکن هم هست که این اتفاق نیفته و موفق بشید!!!! حتی در زمان آزمون دادن و تست حل کردن هم به این فکر نکنید که آخرش درصدتون چقدر میشه و پیش خودتون مداوم تعداد غلطهای احتمالی خودتون رو حساب نکنید! با فکر کردن دائم به اتفاقات ناگواری که هنوز اتفاق نیفتاده، انرژی و توان ذهنی خودتون رو کاهش میدید و دقیقا به خاطر همین، کارهایی رو که باید برای رسیدن به اهدافتون انجام بدید، نمیتونید خوب و درست و کامل انجام بدید! نتیجه چی میشه؟! به اون هدف مهمی که دوست دارید، نمیرسید! حالا فهمیدیم چرا انسان های بزرگ و موفق به چیزی جز موفقیت و هدف هاشون فکر نمیکردن، چرا که اندیشیدن به شکست، فقط برامون ضرر داره و فقط مانع ما میشه. بزرگی میگه "چه بسیار ترس ها و پدیده های ناگواری که جز توی ذهنمون اتفاق نیفتادن!" اینقدر این مسئله مهمه که باز هم تاکید میکنیم اصلا و ابدا به این فکر نکنید که نتیجه چی میشه! نتیجه خودش اتفاق میفته، چه ما بهش فکر بکنیم چه نکنیم! ما قدرت تغییر آینده رو نداریم ولی قدرت تغییر حال رو داریم، پس همین حالا حداکثر تمرکز و تلاشتون رو بگذارید برای هدفتون و به آینده فکر نکنید!
خیلی وقت ها ممکنه خودمون این موارد رو رعایت کنیم ولی عامل اصلی ایجاد استرس درون خود ما و مربوط به کارمون نباشه بلکه یک عامل خارجی این مشکل رو دامن بزنه...
عوامل استرس زا رو حذف کنیم !
هر چیزی که سعی میکنه مانع رسیدنمون به هدفمون بشه، بدون این که دلیل روشن و منطقی بهمون ارائه بکنه، باید تا حد ممکن از زندگیمون حذف شه! یکی از این ها عوامل استرس زا هستند، خیلی هاشون ممکنه خیلی هم برای ما ارزش یا احترام داشته باشن مثلا خیلی از دوستانمون یا حتی پدر و مادرمون که توی این موارد باید تا حد ممکن سعی کنیم خودمون دور نگه داریم! حالا بریم سراغ کارهایی که مستقیما به درس مربوط نیستن...
درباره مشکلتون صحبت کنید !
با یک انسان باتجربه درباره استرستون صحبت کنید. اگر مشاور دارید حتما این مسئله رو با جزییات کامل در میون بگذارید و به کمک مشاورتون به دنبال راه حل ها باشید. صحبت با خانواده و آشنایان هم میتونه کمک کننده باشه (البته اگه خود این عزیزان استرستون رو تشدید نکنن!)
فقط به هیچ عنوان برای صحبت کردن و در میون گذاشتن دغدغه هاتون ازکنکوری های دیگه کمک نگیرید. گاهی همین کارتون به شکل غیر مستقیم باعث استرس زایی در دوستانتون میشه و خیلی وقت ها به خودتون هم کمک شایانی نمیکنه.
ورزش و تفریح کنید !
بله قرار نیست خودمون رو با درس خوندن شبانه روزی از پا دربیاریم! ورزش رو از برنامه ی زندگیتون حذف نکنید، ابدا ! تفریحات کوچک و مفید هم همینطور. حداقل میتونید صبح ها یک ربع زودتر بیدار بشید و تمرینات کششی انجام بدید و سعی کنید در اون چند دقیقه ذهنتون رو از هر اتفاقی دور کنید و توجهتون فقط به تعداد نفس هاتون باشه. این که دیگه کاری نداره! ورزش و تفریح های به موقع و مناسب، میتونه کمک کنه با بازدهی و سودمندی بیشتری درس هامون رو بخونیم و ضریب یادگیریمون هم افزایش پیدا میکنه. پس اصلا فکر نکنید نباید هیچ ورزش یا تفریحی داشته باشید که نکنه وقتتون گرفته بشه و کمتر درس بخونید!
خوب بخوابید !
کم خوابی و پرخوابی هردو از علل استرس زا هستند. خواب برای بدن ما حکم شارژر رو داره، چطور میتونید روز جدیدی رو شروع کنید وقتی بدنتون هنوز از روز قبلی خودش رو بازسازی نکرده؟
خواب خیلی کم و خواب خیلی زیاد میتونه نشانه ای از وجود استرس توی شما باشه. وقتی زیاد میخوابید ، زمانی که بیدار میشید حس از دست دادن زمان به خودی خود تنش زاست و مجددا تنش بیشتر باعث خواب بیشتر میشه و ... . منظم نبودن زمان خواب هم برای بدن ایجاد استرس میکنه.
تغذیه ی درست داشته باشید !
خیلی هامون به اسم "غذاهای چاق کننده" میشناسیمشون. ولی تاثیر روانی این غذاها شاید حتی بیشتر از خاصیت چاق کنندگیشون در دراز مدت باشه.
نوشابه ها، نمک، غذاهای سرخ شده و شکلات، غذاهای آماده، شیرین کننده های مصنوعی، قهوه و چای که به بهانه زیاد کار کردن و زیاد درس خوندن استفاده میکنیم در طولانی مدت میتونه توانایی ما در مقابله با فشار و استرس رو کم بکنه. الکل و سیگار هم که جای خود دارند!
عزیزانی که جهت مشاوره خصوصی تمایل دارند با من در ارتباط باشند جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند از طریق شماره زیر با من در تماس باشند.
09365287311
موفق باشید و سربلند ....
